9 października 1943 r.
Zatopienie statku Stuttgart.
30 stycznia 1945 r.
Zatopienie statku Wilhelm Gustloff.
10 lutego 1945 r.
Zatopienie statku Steuben.
8 kwietnia 1945 r.
Zatopienie statku Franken.
16 kwietnia 1945 r.
Zatopieniu statku Goya.
17 lipca – 2 sierpnia 1945 r.
Konferencja „Wielkiej Trójki” w Poczdamie. Zdecydowano między innymi o konieczności unieszkodliwienia arsenału należącego do III Rzeszy. W wyniku tych ustaleń część broni konwencjonalnej i chemicznej zgromadzonej przez nazistowskie Niemcy trafiła na dno Morza Bałtyckiego.
Lipiec 1955 r.
Na brzeg plaży w Darłówku wyrzucona została beczka z iperytem. Bawiące się na brzegu dzieci zostały poparzone, a część z nich straciło wzrok.
1974 r.
Powołanie do życia Komisji Ochrony Środowiska Morza Bałtyckiego, czyli Komisji Helsińskiej. Organizacja zrzeszająca państwa basenu Morza Bałtyckiego i Unię Europejską podejmuje między innymi działania na rzecz oczyszczenia dna morskiego z niebezpiecznych pozostałości II wojny światowej.
1997 r.
Rybacy, 30 mil morskich na północ od Władysławowa, wyławiają kontener z iperytem, doznając dotkliwych poparzeń. Do takich sytuacji na przestrzeni lat dochodziło wielokrotnie.
1999 r.
Początek wycieku paliwa ze statku Stuttgart. Ponad 40 ha dna Zatoki Puckiej stało się pozbawioną życia „strefą śmierci”.
2011 r.
Początek międzynarodowego projektu CHEMSEA. Celem inicjatywy było zbadanie miejsc zatopienia broni chemicznej w Morzu Bałtyckim i stworzenie mapy zagrożeń.
2012 r.
Dwie kobiety na wyspie Uznam biorą łatwopalny fosfor za bursztyn. W wyniku poparzeń trafiają do szpitala.
27 kwietnia 2021 r.
Przyjęcie przez Parlament Europejski rezolucji dotyczącej oczyszczenia dna Morza Bałtyckiego z broni chemicznej.
Przyszłość
To, co stanie się w kolejnych latach, zależy od nas wszystkich. Właśnie dlatego warto podpisać Petycję wzywającą UE do oczyszczenia dna Morza Bałtyckiego z broni chemicznej. Ocalmy Bałtyk dla przyszłych Pokoleń!